W 2021 roku cyberprzestępcy będą wykorzystywać na coraz szerszą skalę powszechnie znane, wiarygodne narzędzia, co ułatwi im poruszanie się po sieci bez wykrycia. Zmieni się też argumentacja związana z żądaniem okupu przez atakujących – nie tylko będą szyfrowali dane, ale też wykradali wrażliwe informacje i grozili ich upublicznieniem. W cyberbezpieczeństwie znajdzie też zastosowanie podejście znane z epidemiologii – eksperci będą tworzyli modele statystyczne, aby szacować realną liczbę zainfekowanych urządzeń.
Dodatkowe wyłudzenia i początkujący hakerzy
Coraz częściej cyberprzestępcy dzielą się między sobą narzędziami. Ich łatwa dostępność na czarnym rynku sprawia, że także w nadchodzącym roku stale będzie rosła aktywność początkujących hakerów. Będą oni wykorzystywali przede wszystkim oprogramowanie umożliwiające atakowanie dużej liczby niewielkich celów. Stale udoskonalane będą techniki i narzędzia, a gdy jedno zagrożenie zniknie, w jego miejsce szybko pojawiać się będzie kolejne. Zmieni się również argumentacja związana z żądaniem okupu – coraz częściej, poza szyfrowaniem danych, atakujący wykradają bowiem wrażliwe informacje i grożą ich publikacją, jeśli ich żądania nie zostaną spełnione.
Nowe wykorzystanie botnetów
W 2021 roku konieczne będzie przykładanie większej wagi do powszechnych zagrożeń, takich jak botnety (grupa urządzeń zainfekowanych złośliwym oprogramowaniem, których działanie może być zdalnie kontrolowane przez hakera). Celem takich ataków coraz częściej staje się nie tylko wykorzystywanie mocy obliczeniowej komputerów do kopania kryptowalut czy rozsyłanie spamu, ale też m.in. zbieranie wrażliwych danych, na przykład dotyczących geolokalizacji, które później są sprzedawane na czarnym rynku. Takie incydenty mogą wydawać się nieszkodliwe, jednak grożą otwarciem całego systemu na bardziej zaawansowane zagrożenia, takie jak ransomware.
Legalne narzędzia „kryjówką” przestępców
Duże wyzwanie dla cyberbezpieczeństwa w nadchodzącym roku stanowić będzie coraz częstsze stosowanie przez przestępców powszechnie znanych, wiarygodnych narzędzi i usług sieciowych o wysokiej reputacji. Umożliwia to im poruszanie się po sieci bez wykrycia aż do momentu uruchomienia złośliwego oprogramowania. Jednocześnie utrudnia analizę incydentów, gdyż takie działania nie są automatycznie oznaczane przez rozwiązania ochronne jako zagrożenie. W procesie reagowania na incydenty wzrośnie więc rola specjalistów ds. cyberbezpieczeństwa. Ich wiedza i doświadczenie będą ułatwiały wyłapywanie anomalii sugerujących podejrzaną aktywność.
Rozwój „cyfrowej epidemiologii”
Jaki procent wszystkich urządzeń jest zainfekowanych niewykrytym złośliwym oprogramowaniem? To kwestia równie trudna do oszacowania, jak procent populacji zarażonej koronawirusem. Podejście znane z epidemiologii może jednak w 2021 roku znaleźć zastosowanie także w cyberbezpieczeństwie. Eksperci będą tworzyli modele statystyczne, aby szacować ogólną liczbę infekcji urządzeń. Pozwoli to skuteczniej oceniać ryzyko powodzenia ataków, ustalać priorytety oraz rozwijać rozwiązania ochronne.
